Dış Kaynaklı Proje Süreçleri Yönetim Sistemi
Preterm doğum, doğumun 37. gebelik haftasından önce gerçekleşmesidir ve tüm doğumların %5-18’ini oluşturur. Erken doğumlarda düşük doğum ağırlığı ve prematürite, yenidoğan mortalitesinin en önemli sebebidir. Mortalite immatürite arttıkça artar ve1500 g’ın altında doğan yenidoğanlarda risk çok yüksektir. Preterm eylemin tedavisinde tokolitik ilaçların kullanılması uterin kontraksiyonların azaltılmasını sağlayabilir ve düşük doğum ve prematüritenin önüne geçebilir. Obstetrik pratikte en sık kullanılan tokolitik ajanlar siklooksijenaj inhibitörleri, kalsiyum kanal blokörleri, beta-agonistler ve magnezyum sülfattır. Sonuçta bir düz kas olan uterusun preterm kontraksiyonlarının önlenmesi amacıyla tokolitik ajanların sistemik kullanımı bazı maternal ve fetal yan etkilere sebep olmaktadır. Uterus gebeliğin özellikle24. haftasından sonra pelvisin dışına doğru çıkar. Spontan kontraksiyonlar üretebilen uterusun kasılmasının doğrudan uterus üzerine uygulanacak ve kalsiyum antagonisti ve/veya miyozin hafif zincir kinaz inhibitörü içeren ve uzun süreli ilaç salınımı yapabilen ilaç taşıyıcı sistem kullanılarak önlenebileceği düşünülmektedir.
Bu amaçla, ilk olarak büyük ölçekte polimerik kriyojel amino asit temelli fonksiyonel monomeri, 2-hidroksietil metakrilat ko- monomeri, N,N'-metilen bis(akrilamid) çapraz bağlayıcısı ile amonyum persülfat ve tetrametiletilendiamin başlatıcı-aktifleştirici çifti ile -12°C’de serbest radikal polimerizasyonu ile üretilecek ve taramalı elektron mikroskobu, Fourier dönüşümlü kızılötesi spektroskopisi, Raman spektroskopisi, şişme testi, jelleşme verimi, Brunauer–Emmett–Teller analizi, mikro biligisayarlı tomografi analizi ve termogravimetrik analiz gibi yöntemler ile kimyasal ve fiziksel yapısı karakterize edilecektir. Mikroiğneler titanyum, çelik, silikon, ve PDMS gibi malzemeler kullanılarak elektrik deşarj makinası, kuru veya ıslak aşındırma tekniği veya fotolitografi/yumuşak litografi teknikleri kullanılarak üretilecektir. Hazırlanan mikroiğneler, Brunauer–Emmett–Teller yöntemi ile yüzey alanı ölçümleri, Fourier dönüşümlü kızılötesi spektroskopisi ile kimyasal yapısı, taramalı elektron mikroskobu ve atomik kuvvet mikroskobu ile yüzey morfolojisi karakterize edilecektir. Sonrasında bu yapıların insan orijinli PHM1-41 miyometriyum düz kas hücrelerine olan sitotoksik testleri yapılacaktır. Akabinde, mikroiğne kalıplarında hazırlanan kriyojeller yeniden aynı yöntemler ile karkaterize edilecek ve kalsiyum kanal blokörü ve/veya miyozin hafif zincir kinaz inhibitörü yüklenecektir. Hazırlanan polimerik kriyojel etkin madde yükleme kapasitesi, morfolojik değerlendirme ve hayvan modelinden izole edilen uterus dokusuyla in vitro salınım özellikleri bakımından karakterize edilecek olup; uygun salınım hızına sahip formülasyonlar hazırlandıktan sonra seçilen formülasyonların etkinlikleri in vitro kasılma gevşeme yanıtı deneyleri ile değerlendirilecektir. Mikroiğne yapı sayesinde kalsiyum kanal blokörü ve/veya miyozin hafif zincir kinaz inhibitörünün uterus düz kası üzerine daha kolay uygulanabilmesi, daha etkin ve lokal ilaç salınımının sağlanması planlanmaktadır.